1ste week overleefd!!

Hier dan maar weer eens een berichtje! De eerste week is inmiddels voorbij, het was een week met ups, maar ook met downs....

Maandag zijn we samen met onze mexicaanse moeder naar el centro geweest en hebben we naar een beroemd ballet gekeken, wat erg leuk was! Daar kwamen we natuurlijk weer familie-leden tegen die we sociaal en hartelijk moesten begroeten. ( ook hartstikke aardige mensen en spraken tenminste ook een beetje engels! )

Dinsdag weer helemaal kapot van de vorige dag weer naar school en weer een hoop geleerd! Smorgens krijgen we 3 uur spaanse les en smiddags krijgen we verschillende lessen in het spaans, maar aangezien onze canadese bejaarden bijna alleen maar engelse vragen stellen worden het meestal lessen over Mexico in het Engels. Veel geleerd over de Maya´s, Het monument van Mexico bezocht, naar het museum geweest waar opgegraven maya stenen te bewonderen zijn! Nu ik me er wat meer in verdiept heb is het toch best wel interessant ( wie o wie had dat nou van mij verwacht )

Woensdag weer school en s´avonds hadden we een spannende afspraak om met onze mexicaanse moeder naar MAMBO CAFE te gaan ( Dat is de uitgaansgelegenheid van Merida voor jong & oud!) Nou Sabine en ik na het eten naar boven. Tegen onze moeder hadden we gezegd dat we gingen studeren, maar in werkelijkheid gingen we even een dutje doen, aangezien we erg moe waren. Nou je raad het al, zo stom als wij zijn hadden we geen wekker gezet en komt onze mexicaanse moeder opgedoft en wel ons uit bed halen!!!!!! Nou wij schaamden ons echt kapot!!! Maar oke, ze is en blijft lief ( het went al iets meer) dus het was allemaal geen probleem. Wij snel spijkerbroekje en all stars aan en rennen naar beneden... Komen we haar tegen, nou werkelijk waar ze had zo een attractie op de kermis kunnen zijn! alles in dezelfde kleur: Turqooise, met glitters en palletjes en hakschoentjes en een klein schoudertasje....Af en toe vraag ik me af of ze niet beter wat kleding voor haar eigen leeftijd kan gaan zoeken, want dit is echt om je rot te lachen!
Nou wij op naar het Mambo cafe, eerst vrienden van haar op halen. ( een jongen van 23. Juan Carlos. Lelijk hoofd, maar wel ontzettend aardig & een vrouw. Gaby van ongeveer 1.40 !!!! en rond de 40 jaar oud.) Binnen aangekomen lekker een drankje besteld en was het al wel gezellig. Later kwam een band optreden en moesten toch echt de voetjes van de vloer....Nou wij met ze allen leuk de salsa dansen, waar Sabine en ik dus niks van konden en we het toch een beetje wennen vonden dat we met zo´n oude vrouw op stap waren. ( ze heeft trouwens echt bijna de hele avond op de dansvloer gestaan) Ineens komt er een kerel naar me toe, beetje praten al snel over op het engels gelukkig, maar ik voelde me zo ongemakkelijk omdat ik die ogen van onze mexicaanse moeder gewoon in mijn rug voelde priemen.... Ik heb geen flauw idee hoe zij over vriendjes of scharrels denkt, dus ik heb hem maar een beetje genegeerd ( achteraf misschien niet zo aardig, maar zo´n leuke jongen was het nou ook weer niet) Ook sabine had een kerel achter haar aan hoor... LANG en een beetje het boeren-buurman-typje. Of sabine wel even met hem wou dansen!! Uiteindelijk had sabine hem uitgelegd dat ze de salsa niet kon dansen ( in werkelijkheid was het gewoon echt een sukkel en veel te oud!) zegt die vent dat het niet de salsa is maar de merengue.... Maargoed ook daarin zijn sabine en ik helaas nog niet gevorderd.
De mannen van de band waren overigens echt GEWELDIG!!! qua zang, dans, maar ook zeker qua uiterlijk!!

Donderdag weer smorgens vroeg naar school, waar we maar meteen hebben uitgelegd dat we ons spaans in een discotheek hebben voorbereid en dat we dus een beetje moe waren. Onze lerares is echt een super leuk mens en vond het ook allemaal prima! Smiddags weer naar huis, waar ik ook ontzettend last van me maag kreeg...( ik ben ook al verkouden en heb een halve blaasontsteking)

Vrijdagochtend nog steeds last van mijn maag. dus maar proberen uit te leggen aan Tere & Anhelina ( de schoonmaakster/butler) dat ik geen koffie met melk hoefde en last van mijn maag had. Nou de hele medicijnkast werd te voorschijn gehaald en Tere begon een verhaal te vertellen over aire en el buca y aire en el ... Nou het kwam er in ieder geval op neer of ik wel genoeg scheten en boeren liet...... Ik viel bijna van me stoel af, zo´n nette vrouw en dan zulke verhalen!!! Nouja ik maar op goed geluk zo´n pil genomen voor de aire... En ik moet eerlijk zeggen dat het nu beter gaat! Op school adviseerden ze me gewoon cola te drinken ( wat ik eigenlijk ook al wist) en geen kaas,melk en yoghurt te eten!! Wat blijft er over?? BONEN, nou die zijn hier zo ranzig dat ik er spontaan van over mijn nek ga, aangezien ze ze plat stampen en dan op brood smeren met geraspte kaas erover. ( we hebben ze al gegeten en toen durfde ik nog niet te zeggen dat ik het niet lus,kun je nagaan wat een hel het was aan tafel met een brede grijns eten opeten waar je van over je nek gaat)

Vrijdag op school gingen we naar het Monument van Mexico, wat erg mooi was en de Canadezen vonden alles ook weer AMAAAAAZING!!! Daarna in een chique restaurant wat gedronken. ( Sab en ik natuurlijk niet, want we moeten op de kleintjes letten...uiteindelijk kregen we de helft van Jane haar sapje en een gratis glaasje water )

Vrijdag avond hadden we met het switserse meisje van school in el centro afgesproken, waar ook onze hollandse reisgenoot Geert aanwezig was en waar we onze andere hollandse reisgenoot Martijn ontmoeten en een duitse vrouw van 31 ( melany) Samen wat gegeten en gedronken ( EINDELIJK EEN NORMAAL BORD MET PATAT!!! helaas wel zonder mayo...) en het plan bedacht om Zaterdag met zijn allen naar Campeche te gaan.
De mensen die we tot nu toe ontmoet hebben zijn niet de spannende reisvrienden waar we op gehoopt hadden, maarja we scheppen met zijn allen toch een soort band, zullen we maar zeggen.

Zaterdag was het dan zover, we moesten alleen met de bus!! Vrijdag hadden we geoefend met Tere ( die was alweer spaans benauwd dat wij niet alleen met de bus konden....) Dus wij smorgens voor het huis wachten tot er een bus komt. ( even voor de duidelijkheid: de bussen worden gekocht door willekeurige mannen die soms niet eens een rijbewijs hebben en die horen te stoppen als je met je hand wappert en bij het uitstappen hoef je alleen op te staan en te hopen dat de bus stopt ) De eerste bus stopte al niet en daarna duurde het ontzettend lang voordat er weer een bus kwam. Dus Sab en ik al zenuwachtig dat we te laat zouden komen ( Vrijdagsavond hadden we al te weinig geld voor het eten, shame shame!! ) Uiteindelijk de bus gepakt, die ontzettend langzaam reed en een ontzettende omweg maakte!! Lekker muziekje in de bus en ik had zoiets van: als we dan toch in mexico zijn, laat ik me dan maar als een mexicaan gedragen ( oftewel me niet druk maken als ik te laat kom....)
Aangekomen op de plek van bestemming, hebben we met zijn alles de bus gepakt naar Campeche. Een ontzettend mooi plaatsje aan de golf van Mexico. Ook hier weer lekker de tourtist uit gehangen, rondritje met een treintje langs alle spectaculaire bezienswaardigheden, kathedraal bezocht en weer een maya museum. Allemaal ontzettend leuk en uiteindlijk was het een geslaagde dag, ondanks dat onze ´´vrienden´´ hier niet echt vrienden voor het leven zijn ben ik bang. Saonds in Merida nog lekker op straat wat gegeten, met live muziek op de achtergrond. Thuis aangekomen kwamen we in een donker huis met een snurkende Tere in haar kamer. Sab en ik natuurlijk ons dood gelachen en naar onze kamer geslopen alsof we 2 te-laat-thuis-gekomen pubers waren...

Vanmorgen beetje uitgeslapen en weer ons vaste ontbijtje gehad. Net weer met de bus naar el centro gegaan, om een internetcafe te zoeken bleek bijna alles dicht te zijn!! Wij weer terug naar huis en uiteindelijk toch nog een gevonden!! Het was hier vandaag erg slecht weer, maar nu komt het zonnetje toch weer even door de wolken!
Straks hopelijk lekker eten, want het hollandse voedsel mis ik toch wel heel erg!!! ( ook de lekkere broodjes van Pigalle zouden nu een geschenk uit de hemel zijn! )

Lieve mensen, ik kap er maar weer mee zit hier alweer veel te lang mijn tijd te verdoen terwijl ik nog ontzettend veel werwoorden en woordjes in me kop moeten gaan stampen want deze week beginnen we met de verleden tijd!! Ben benieuwd ook hoe het allemaal met jullie gaat en mis het leventje in Groningen af en toe wel!!! Heb inmiddels ontdekt dat het gras aan de overkant niet altijd groener is!! Dus waarschijnlijk blijf ik lekker in GRUNN studeren!!
Succes weer met alles en geniet van de leuke dingen, dat doe ik ook

Dikke kus, Elise

P/S: Sorry dat ik nog geen mooie,spannende en interressante foto´s heb... maar het lijkt wel of al die mexicaanse PC´s hier geen aansluiting hebben voor mijn USB-kabel, dus mocht er iemand verstand hebben van computers en het weten....TELL ME PLEASE!!

Buenos dias a la Mexico

Waarschijnlijk zitten de meesten van jullie nu al te slapen, terwijl ik hier mijn tijd verdoe in een internetcafe, om jullie op de hoogte te houden ( het is buiten ongeveer 30 graden )

Zaterdag was het dan zover, ik samen met mijn hele familie op naar schiphol. Daar aangekomen Sabine ontmoet met haar familie. Wij tickets halen, bagage sealen en inchecken....Daar wachtte natuurlijk al het eerste probleem: ELISE STOND STANDBY.. oftewel, ik kon niet met het vliegtuig mee. Nou uiteindelijk, telefoontje later kon ik dan toch met de vlucht mee.
Na het afscheid, was toch wel ff heftig ( Bedankt nog faf en jan dat jullie er waren, SORRY had niet zo veel tijd...) gingen sabine en ik dan echt op naar Mexico!!

Tijdens de vlucht van de KLM ontbrak het werkelijk aan niets!! Veel eten, drinken ( zelfs likeur, wijn enz) wat werd gebracht door een ontzettende leuke,charmante en vriendelijk Steward ( jaja een heuze gentleman )
Toen de overstap in Mexico City, ook dit verliep vrij goed. In het begin werden we overal maar een beetje heen gestuurd, maar uiteindelijk zaten op de gate van bestemming. Na lange tijd wachten eindelijk naar het vliegtuig, in een gammele bus, waar we meteen vrienden maakten met een echte yucatanees... Erg aardig, woonachtig in Merida dus wie weet komen we die nog eens tegen!
Na anderhalf uur eindelijk op de plek van bestemming!
Wij naar de bagage lopen en we worden meteen opgewacht door 6 agenten...allemaal dingen vragen, waar wij met ons slechte spaans echt niks van snapten.... moesten we naar een soort stoplicht en moest ik op een knopje drukken...ja hoor tis weer zover: Een groot rood licht en een keiharde toeter in mijn oor. Of ik wel even mijn tas wou open maken! Sabine en ik dus braaf gedaan wat ze zeiden, uiteindlijk niks gevonden natuurlijk!!
Wij doorlopen, waar een lief klein vrouwtje stond te wahcten met onze namen op een bordje. Ja ja eindelijk maar toch waren we dan waar we wezen moesten.
Wij mee in de auto, afgezet bij onze gastmoeder. Haar naam: Terese, gelijk een zoen bij binnenkomst en vlak daarna was het al: Tu a mi coraçon ( oftwel: je zit in mij hart) Nou Sabine en ik, zo dood als we waren heel enthausiast doen, want ze was zooo blij ons te zien!! Zaten we daar midden in de nacht, na een reis van ongeveer 15 uur leuk in het spaans te kletsen met Terese! De foto´s werden erbij gehaald en Sabine en ik verlangden eigenlijk het meest naar ons bed, maarja zo´n lieve vrouw laat je natuurlijk niet daar in haar eentje beneden zitten. Uiteindelijk werden onze kamers gewezen...

Boven op het huis hebben wij ons eigen soort appartement, lekkere bedden, schone badkamer en een prachtig groot dakterras!! Ook beschikken we over een soort huishoudster/ butler die werkelijk alles voor ons doet!! ( en ik maar denken dat ik hier zo hard moest werken en voor de armen moest gaan zorgen )

Gister kregen we een heerlijk ontbijt van fruit en klein beetje cornflakes ( Wie weet kom ik slank terug ? ) Beneden was meteen de hele familie van Terese om ons in ontvangst te nemen, en ook die mensen gaven meteen een zoen! Met zijn allen in een klein wit autootje gepropt gingen we naar el centro ( het was de dag van de grondwet, dus groot feest) De dochter van Terese, haar man, haar zoon en de huishoudster waren mee en lieten ons werkelijk alles zien. Mooie gebouwen, Musea, leuke marktjes ( met echte mexicaanse spullen ) en traditionele dansen. Daar zaten wij dan met mensen die we totaal niet kennen, die alleen Spaans spreken, maar die zoooo aardig en behulpzaam zijn, dat het voelt alsof je ze al jaren kent!

Rond een uurtje of 4 kwamen we thuis en kregen we weer te eten, wij dachten dat het ons avondeten was, maar uiteindelijk bleek het de lunch te zijn. ( heerlijk eten overigens!! ) Savonds even in onze kamer gezeten en dachten we rond een uur of 8 ons avondeten te krijgen. Wij naar beneden, was het pikke donker. Wij maar weer naar boven en uiteindlijk maar zonder avondeten naar bed gegaan!

Vandaag moesten we dan toch echt de wekker gaan zetten, maar uit onszelf werder we al om 6 uur smorgens wakker... heerlijk in het zonnetje op ons dakterras wakker geworden,lekker gedoucht en vervolgens kregen we weer een heerlijk ontbijt van Fruit en Cornflakes! Onze gastmoeder was er ook weer bij en heeft ons naar school gebracht.
Eerst kregen we een soort introductie en werden er een hoop dingen over Merida en Yucatan verteld! Ook ontmoeten we Geert ( onze echte hollandse reisvriend!) een stel Canadezen,ontzettend grappige mensen van een jaar of 50... ( ja pap & mam jullie kunnen dit ook nog doen ) Ook zit er een switsers meisje bij ons op school van dezelfde leeftijd.
De les is redelijk goed te volgen en wordt erg leuk gegeven door een lerares, die gelukkig ook een beetje engels spreekt!
Na onze les werden we weer opgehaald door onze gastmoeder, Terese. Thuis lekker gegeten en toen vonden wij het toch wel echt tijd om een internetcafé op te zoeken en jullie enig nieuws te brengen. Dus ik op mijn beste Spaans: ¿Dondé esta un internet café ? Waarop natuurlijk weer een heel verhaal kwam in het spaans waar ik niks van snapte... Uiteindelijk is alles weer goedgekomen en heeft Terese ons hier afgezet. Mijn tijd is nu al bijna voorbij, dus laat ik dit lange verhaal maar eens gaan afkappen...
Zoals jullie vast al wel doorhebben heb ik het hier al ontzettend naar mijn zin!! Veel dingen zijn nog wel vreemd en het lieve, maar soms iets te overdreven gedrag van Terese moet ik ook erg aan wennen, maar ik weet zeker dat dat helemaal goed gaat komen!! Nu het Spaans nog....
Jullie allemaal lekker aan het werk, studie en social life ? Ik denk af en toe wel aan jullie hoor! maar dit leventje bevalt me toch beter dan achter het buffet bij Pigalle ( sorry lieve collega´s!! )
¡ Hasta otro día !

Un Beso, Elise

2 dagen voor vertrek

Hola,

Nog steeds vanuit Nederland, maar met een hoop stress nog even een berichtje....
De prachtige en vooral practische backpackrugzak is gepakt, Het afscheid van de meeste mensen is genomen, De financiele zaken zijn rond, Morgen voor het laatst nog even een paar vaccinaties en dan kan het grootte avontuur eindelijk echt gaan beginnen!!
Zaterdag om 14.05 uur vertrek ik met de KLM (wel zo vertrouwd ) richting Mexico-City, waar ik om 19.05 land. Dan 2,5 uur wachten en zien te overleven op het vliegveld van Mexico-City...
Vanuit daar vliegen we om 21.30 verder met de Aviasca ( maar hopen dat die net zo vertrouwd is als de KLM ) naar Mérida. Bij Señora y Señor Cauich mag ik samen met Sabine de eerste maand verblijven.
Hopende op een goede en veilige reis, wens ik jullie allemaal ook veel succes en plezier met de dingen waar jullie mee bezig zijn !!

Adios, Besos Elise

2 week

Nog 2 week.... Dan gaat het eindelijk gebeuren!

Samen met mijn beste vriendin Sabine ga ik naar Mexico en Guatemala toe.

Eerst een maand spaans leren op een internationale school in Mérida, Mexico.
Vervolgens daar bij de Salvation army boys home (vergelijkbaar met het Leger des Heills hier...) aan de slag als vrijwilliger!
Daarna samen met onzer reisvriend Geert op naar Guatemala, waar we ons ook gaan inzetten voor een vrijwilligersproject!!

Kortom de eerste 3 maanden al genoeg te doen waarbij ik jullie via deze weblog op de hoogte houd van al mijn gebeurtenissen....

Adios, Muchos Besos
Elise

2 week.....

Nog 2 week.... Dan gaat het eindelijk gebeuren!

Samen met mijn beste vriendin Sabine ga ik naar Mexico en Guatemala toe.

Eerst een maand spaans leren op een internationale school in Mérida, Mexico.
Vervolgens daar bij de Salvation army boys home (vergelijkbaar met het Leger des Heills hier...) aan de slag als vrijwilliger!
Daarna samen met onzer reisvriend Geert op naar Guatemala, waar we ons ook gaan inzetten voor een vrijwilligersproject!!

Kortom de eerste 3 maanden al genoeg te doen waarbij ik jullie via deze weblog op de hoogte houd van al mijn gebeurtenissen....

Adios, Muchos Besos
Elise

nog 3 weken

nog 3 weekjes en dan is het zover... IK ,Elise ga de weide wereld in samen met mijn altijd serieuse,betrouwbare,leuke en lieve reismaat SABINE !!!
Via deze site zal ik al mijn avonturen met jullie delen, zowel de minder leuke als de leuke.
Muchos Besos,

Elise