Afgelopen week was dan mijn eerste echte week in Guatemala. En wat voor week!! Beetje gezeurin het huis, weer vrienden van komen en gaan, mooie uitstapjes en heel hard werken!!

Maandag avond werden we gelijk door de 2 denen uitgenodigd om mee te gaan naar een Ierse pub. Sabine en ik vonden het wel een goed plan en dus daar maar even een drankje gedronken! Alleen waren er echt ontzettend veel mensen daar, echt van over de hele wereld, dus met iedereen maar weer even een praatje gemaakt. Dit is zo leuk, omdat iedereen hier een beetje het zelfde doel heeft en ook nog eens ontzettend aardig zijn! Maargoed de volgende dag moesten we weer vroeg op, dus besloten we na 1 drankje ook maar braaf rond een uurtje of 11 naar huis te gaan.

Dinsdag wij om 6 uur gewekt door onze wekker, man wat is dat toch vroeg!! Wij snel kleren aan, om vervolgens een ontbijt van eieren te gaan eten.( dat is zo op de vroege ochtend nog best wel moeilijk, helemaal als je er zo veel krijgt!!) Daarna met 2 meiden die ook bij ons in huis wonen naar de bus gelopen. Tijdens onze wandeltocht kwam er al heel snel een jongen bij lopen. Hij werkt ook in ons project, komt uit Duitsland, is 37 jaar en heeft zijn hele leven een eigen bedrijf gehad en heeft dat nu allemaal opgegeven, om hier kansarme kinderen te gaan helpen!! WOW hoe geweldig is dat?!! Leuk mee gepraat en daar kwamen we bij de bus weer onze coordinator Jacobo tegen! Wij snel weer in de chicken-bus om een goed plaatsje te zoeken, want het is nog steeds niet om uit te houden, een uur in een bus die zo vol zit, dat je bijna niet normaal kan ademhalen!! Maargoed ik moet niet zeuren, het kost verder ook bijna niks. Weer mijn ogen uitgekeken tijdens te busreis, want het blijft af en toe echt onwerkelijk dat IK gewoon door Guatemala-City reis......
Aangekomen bij ons project,DE GUARDERIA, even met de 2 andere vrijwilligers gekletst, over hoe het allemaal gaat op het project. De kinderen hebben allemaal gewoon een lerares en het is de bedoeling dat wij hen begeleiden tijdens deze lessen, noujaaa lessen, veel knutselen, spelen, 100 x zeggen dat ze niet mogen slaan en heel veel handen wassen en billen afvegen!! Nu denk je dat is toch niet zo erg, maar hier in Guatemala zijn de kindjes niet zo fris en schoon als dat ze op een peuterspeelzaal in Nederland zijn. Bijvoorbeeld: Stukken snot op hun gezicht, die al een week daar zitten en er bijna niet af te krijgen zijn, een soort schurft op hun billen ( 1 heeft zelfs half dicht gegroeide billen), korstjes en puistjes en dan stinken ze ook nog eens..... Nou goed jullie snappen dat ik mij daar de eerste keer echt even overheen moest zetten, aangezien ik dit nog niet gewend was. De grote grap komt nog.... De wc's ( waar honderden vliegen zitten) kun je niet normaal doortrekken, waardoor ik met een emmer water de drollen moet weg spoelen. Wat gebeurd er dan? De drollen vliegen stuk voor stuk de lucht in en dan heb ik het nog niet eens over de geur die er van af komt, maarja ik doe het voor de arme kindjes zullen we dan maar zeggen.
Deze eerste dag dus al gelijk in het diepe gegooid en verder vooral beetje toe gekeken en geholpen met knutselwerkjes, wat erg leuk is!! De jongen uit Canada spreekt geen spaans, dus ook ik was een soort tolk tussen de kinderen, de juf en hem! Ik werk in de jongste klas, de kinderen van 2-3 jaar en Sabine werkt in de midden klas, van 3-4 jaar.
Mijn dag ziet er ongeveer als volgt uit: Eerst krijgen alle kinderen een tortilla met bonen, daarna moeten ze de klas in en gaan we knutselen,daarna krijgen ze vitamine snoepje, handen wassen, hapje, naar 'el Campo' ( dat is een soort industrie terrein met een beetje gras, 1 klein speelhuisje, maar de kinderen vinden het geweldig!) weer terug voor de lunch( ik word dan naar het andere gebouw gebracht met de andere vrijwilligers en ook wij kunnen dan genieten van een uur pauze), en dan smiddags vaak spelen, TV kijken, boekjes voorlezen en als bijna alle kinderen naar huis zijn schoonmaken, heel veel schoonmaken. Het is super leuk, maar ook ontzettend zwaar, aangezien ik dagen maak van bijna 12 uur. ( 6 uur opstaan, 6 uur thuis)
Thuis aangekomen hebben we lekker gegeten en nog maar eens even aangekaart bij onze gastmoeder of wij woensdag wel allebei een andere kamer zouden krijgen. Nou er was een klein probleempje, want Charlotte wou toch wel in ons huis... bla bla bla. Oke, nog steeds zaten Sab en ik dus in dat kamertje van ongeveer 6 vierkante meter. Ook slaap ik op een gigantisch ritselbed met plastic eromheen ( wat zorgt voor een lekker sauna-effect) en liggen onze spullen natuurlijk overal verspreid, omdat we gewoon weg geen plek hebben! Nou heeft onze gastmoeder een nieuw plan: Zij gaat met de hele familie ( zij, haar man + 3 kinderen) in ons kleine hokje en wij krijgen hun slaapkamer ( die voor 2 personen goed te doen is) Nou we zullen zien, aangezien we gehoord hebben van de andere studenten dat ze nog wel eens de boel bij elkaar liegt. S avonds zijn we weer met de 2 denen ( die echt super tof zijn!) en wij 4 hollanders naar een ander cafe geweest. Hier was het lady's night, waar je voor 3 Quetzal ( dat is ongeveer 25 eurocent) een lekker glaasje bacardi-cola, malibu-cola, rum-cola of wat je maar wilt krijgt!! Hoe geweldig is dat??!!! Nou voor de goedkope drank is het zeker een aanrader en voor de gezelligheid ook, maar sab en ik wilden ook toch weer even onze danspasjes oefenen en dus zijn we maar naar een salsa cafe gegaan met zijn allen. Hier aangekomen vonden Sab en ik het tijd om de voetjes van de vloer te doen en zijn we gezellig met zijn 2en gaan dansen. Wij kunnen nog steeds absoluut niet de salsa, maar aangezien wij al een attractie op zich zijn was het weer een dolle boel. ( helemaal toen bleek dat wij gewoon op de plek aan het dansen waren, waar alleen profesionele salsadansers zich wagen..... ) Toen even een rondje gelopen en ja hoor, sabine had een guatemalteek aan de haak.... Ik ook maar even een praatje maken en toen dacht ik, oke eens even kijken of die guatemalteken echt zo erg zijn als dat ze zeggen.... Dus werd ik aan de hand van een guatemalteek alle kanten opgeslingerd, en deed ik net alsof het op de salsa leek! Hij wou me echt alles leren, maar na een tijdje vond ik het toch wel genoeg geweest. Nou dan ga je even met zo'n jongen kletsen en dan komen de praatjes al> jaa ik doe vulkaantochten en voor jou maak ik een special price, wat wil je drinken, waar slaap je vanavond. OKEEE welkom in Guatemala! Dit gezeur had ik geen zin in, dus heb maar gelijk duidelijk gemaakt dat hij mij zo niet kon inpalmen: dus helaas! Toch wou die me graag weer zien en ik dus maar heb gezegd dat ik deze week nog wel ergens in een cafe zou zijn.... DOEII

Woensdag was het nog zwaarder om op te staan, aangezien we de vorige avond op stap waren geweest ( toch liggen we meestal rond 12 uur in bed, aangezien ze hier allemaal om half 9 al op stap gaan, dus dat scheelt weer) Op het project weer even met de jongen uit Canada gekletst, weer hetzelfde ritueel deze dag gedaan + alle kinderen gaan elke woensdag hier in bad!!! Nou is het hier helaas niet zo dat ze lekkere douches hebben, maar ze worden met koud water, ouderwets gewassen in teiltjes. Wij waren eerst een beetje aan het toekijken, maar toen mochten we toch echt mee helpen, met afdrogen,kleren aandoen, en haren kammen!! Nou dat haren kammen daar ben ik ook uren mee bezig geweest, vlooien in het haar, knopen die je er bijna uit moet knippen en dan ook nog dat hoofd wat van links naar rechts draait! Maargoed, de kindjes zijn gelukkig lief en na een beetje zwoegen zien ze er dan ook een stuk beter uit! Ook vandaag weer gingen ze een hapje eten en krijgen hierbij lekkere dikke melk, met klontjes!! Sab ging maar even helpen in de keuken, waarbij ze ineens een rat in de keuken zag lopen!! Hellup!!! haha ja mensen het leven hier gaat niet altijd over rozen!! Smiddags hebben we weer lekker geluncht in het andere gebouw en kwam Jacobo weer voor de 20ste keer vragen hoe het met ons ging.... Hierop wilde ik antwoorden dat we een klein probleempje hadden met onze kamer ( ik dacht dat hij niks met onze gastmoeder te maken had en hij vroeg hoe ons huis was) Sab vond dit echter niet echt een goed plan, dus na een kort overleg hebben we verteld dat we met zijn 2en in een te kleine kamer slapen, maar dat we dit weekend een andere krijgen en dat er dan dus geen probleem meer is. Toch voelde hij waarschijnlijk nattigheid, waardoor onze gastmoeder is gebeld door een vrouw van de school, die ontzettend kwaad op haar was en het was drama ten top!!

Donderdag wij dus een gesprek met onze gastmoeder, die vertelde dat wij van alles aan het project hebben verteld, waarop wij weer zeiden dat dat niet waar was. Al met al...was het dus niet heel slim dat ik van onze kamer verteld had, maar aan de andere kant neemt onze gastmoeder te veel risico door te veel studenten in huis te nemen! Noujaa na een tijdje gepraat te hebben en uitgelegd hebben dat als wij een probleem hebben, eerst met haar praten was het allemaal wel goed en vertelde ze dat die vrouw van de school haar ook niet mocht enz enz. Maar dat het wel goed zou komen. Pffff dat ook weer gehad. Smiddags hadden we besloten om met Geert en charlotte naar Semuc champey te gaan, vlakbij Coban. Wij dus eerst een hostel uitzoeken, op aanrade van de 2 denen en savonds heeft onze gastmoeder voor ons een boeking gedaan. ( spaans bellen is toch nog wel eng ) Savonds weer even op stap geweest, dit keer alleen met Gita ( het deense meisje) sab, geert en ik. Wij weer naar een andere kroeg en daar ontmoetten we al meteen onze canadeese collega van het project: Scott. Hij had ook een andere leuke jongen bij zich. Wij in het engels kletsen, totdat Sabine vraagt waar hij vandaan komt: Nou uit Nederland, en dan ook nog eens uit GRONINGEN!! Dus ik maar weer lekker in het nederlands gekletst met hem, wat blijkt: hij gaat volgend jaar precies dezelfde opleiding als ik doen!! Hij doet nu spw 18+, is 24 jaar, heet willem en is ontzettend aardig! Dus een nieuwe studievriend heb ik nu al in de pocket!! Ook grappig is, dat hij hier met 11 andere spw-meisjes zit ( de meesten zijn ontzettend truttig, irritant en alleen maar uit op de guatemalteekse mannen.) en in het project werkt bij Los ninos, waar Sabine en ik misschien ook eerst zouden werken. Nou weer leuke ervaringen en ideeen uitgewisseld, weer goedkope drankjes erbij, een live-band en dit keer moest ook Gita er aan geloven, om met een echte guatemalteek te gaan dansen ( zij heeft dan weer het voordeel dat ze wel de salsa kan!) En daar kwam ook die jongen van mij ineens weer opdoemen.... En weer een slijm verhaal, dat hij de hele avond op me had gewacht en dat we moesten dansen enz enz. Nou sorry, maar ik ga lekker naar huis!! Wij met de hele groep dus maar richting huis en die arme willem ook maar mee genomen, aangezien hij helemaal gek werd van al die meisjes uit zijn klas. Ook heeft hij weer lekkere gruwel verhalen verteld, hier komen ze even op een rijtje:
1 maand geleden is er een onthoofd meisje in de berm vlakbij Antigua gevonden.
2 week geleden zijn 3 noorse meisjes verkracht en vermoord in hun gastgezin.
1 week geleden is er een canadees koppel beroofd door de politie van Antigua.
Nou, ik wil jullie niet ongerust maken, maar ook ik schrok hier best wel van. Dat is raar, want als ik op straat loop ( zowel als in Guatemala als in Antigua) merk ik helemaal niks van een enge sfeer of wat dan ook. Nou denk ik zelf ook dat als je de gevaren niet opzoekt ze ook niet zo snel zullen komen, dus mensen wees niet bang, ik red me wel!!

Vrijdag was het strand-dag op het project en tevens de laatste dag van Scott en Chriss uit Canada. Vandaag ook nog 2 andere meisje bij ons op het project leren kennen: Jona, uit Amsterdam, 21 jaar en heeft een vriendje hier in Guatemala-city ( hoe doe je dat??) en een ander meisje, uit duitsland die hier al bijna voor een jaar vrijwilligerwerk doet! Eerst ging ik weer lekker knutselen met de kinderen en kreeg ik zelfs de leiding omdat de juf even weg moest. ( dat is toch wel grappig als je als een soort juf voor zo'n klas staat en ook nog een spaans moet praten!) Na het knutsel werkje werden alle kinderen omgekleed, en gingen we weer naar El campo, voor het strand feest!! Nou de juffen hebben echt hun best gedaan, want overal waren plastic zwembaden, tuinsproeiers, ballen, ballonnen, een zandbak gemaakt en noem maar op! Ik zat met het kleine meisje van 1,5 in me armen en probeerde haar in slaap te krijgen ( het lijkt mij tenminste normaal dat een kind van 1,5 een middagdutje doet) Toen ze net in slaap was, komt de juf naar me toe en zegt: geef haar maar aan mee en maakt haar wakker!! Meisje natuurlijk huilen en ik bleef achter, niet snappend waarom ze nou wakker moest blijven. ( dat moet ik nog even uitzoeken) Maargoed, toen ook maar weer aandacht gegeven aan alle andere kinderen en lekker gespetterd en gespeeld met het water! Na de lunch duurde het heel lang voordat we werden opgehaald, dus in het gras met de andere vrijwilligers gekletst en in de zon gelegen. Na een uur werden we dan eindelijk opgehaald, waardoor we voor een half uur nog in de Guarderia TV konden kijken ( elke dag is het weer spongebob, of 1 of ander springdino die Barney heet, maar de kinderen vinden het geweldig!!). Daarna werden we weer opgehaald en moesten we in het grote gebouw helpen, omdat hij vandaag ouderdag was. Dit betekend dat alle ouders van het project een voedselpakket krijgen ( sabine had donderdag geholpen om ze in elkaar te maken en voelde zich net iemand die bezig was voor de armen in afrika) Dit voedselpakket is gebasseerd op het aantal keren dat een kind niet op school komt. Hoe minder het kind op school verschijnt, hoe minder zo'n gezin dan krijgt in zijn voedselpakket. Ook krijgen alle ouders en kinderen te eten op school en dit zorgt natuurlijk voor bergen afwas!!! Nou Sab en ik, inmiddels al helemaal in de ban van iedereen helpen en maar zoveel mogelijk doen als we kunnen, zijn we de keuken in gegaan hebben we daar aan de lopende band honderden bekers, lepels, borden en kommetjes staan afwassen. Dit samen met Marielle ( ook uit nederland) en haar man, die ook voor een dagje mee hielp. Nou nu voelde ook ik mij als een echte vrijwilliger en was werkelijk helemaal gebroken na die hele bult afwas!! Vrijdag moesten sab en ik ook nog een shuttle regelen voor zaterdag ochtend en zaten we daardoor alweer midden in 1 van de pocessies voor pasen.... De shuttle was vrij snel geregeld en wij maar hopen dat hij ook echt op zou komen dagen ( we moesten van te voren betalen) Nou vrijdag avond zijn we maar vroeg gaan slapen, aangezien de wekker al om 3 uur smorgens zou gaan. Maar wat gebeurde er midden in de nacht, waar ik al de hele tijd bang voor was: Geert kreeg een aanval. Een korte uitleg: Geert heeft last van een speciale vorm van epilepsie. Dit betekend dat als hij een beetje gespannen is snachts in zijn slaap een epileptische aanval krijgt en daarbij gaat gillen als een speenvarken!! Nou ik werd midden in de nacht dus wakker van een gegil, alsof er iemand vermoord werd!! ( nou ik kan gillen alsof ik vermoord word, maar dit was werkelijk het toppunt! en dan leek de stem ook nog niet eens op die van Geert) Ik zat dan ook serieus waar met mijn hart in mijn keel en mijn hele lichaam zat te beven van de angst, ik durfde geen vin meer te veroeren, totdat ik goed besefte dat dit dus die aanvallen van Geert waren.......

Smorgens in alle vroegte snel ontbeten, kleren aangedaan en naar buiten gegaan om te wachten op de shuttle. Die kwam gelukkig opdagen en in de shuttle ontmoeten we Thom van Frankfurt en Sarah van Londen! Zij gingen heel toevallig dezelfde kant op als wij! Sab en ik waren daar maar al te blij mee, aangezien we alweer niet wisten wat wij samen met geert ( charlotte ging later niet mee) midden in de nacht in Guatemala-city moesten. Maargoed, zoals tot nu toe altijd het geval is kwam alles helemaal in orde en zaten wij smorgens om 5 uur in de bus naar Coban. Deze trip duurde maar liefst 5 uur en was er dus even tijd om te slapen. Toch bleek dit ontzettend zonde te zijn, toen ik na een uur mijn ogen probeerde te openen en geweldig mooie zonsopgang vanachter de bergen zag komen!! Woooow, het is hier echt zooo mooi!!! Toch kwam ook weer de gedachte op dat we hier zo door struikrovers zouden kunnen worden overvallen, maargoed daar maar niet aan denken en genieten van al die mooie natuur hier!!
Aangekomen in Coban werden we afgezet voor een shuttle naar Lanquin. ( de mensen zijn zo vriendelijk en we worden gewoon van de ene plek naar de andere plek gebracht, dus dat reizen hier gaat zeker goedkomen!) Op de shuttle moesten we even wachten, dus hebben we maar even in Coban rondgelopen. Niet heel bijzonder, maar toch ook mooi door de eenvoud en het echte guatemalteekse leven!! Toen in de shuttle bus, opgepropt met zijn vijfen op de achterbank gingen we een heuze jungle tocht tegemoet. Inclusief rijst en kakelende kippen op het dak!! Midden door de jungle, langs bergranden, berg op en af, en dat alles met een veel te zwaar beladen minibusje ( jaa ook hier houden ze van risico nemen!) Uiteindelijk veilig aangekomen in Lanquin werden we weer ontzettend vriendelijk geholpen en zijn we met 4 amerikaanse mensen in een pick-up truck gestapt, op naar avontuur nummer zoveel!! Deze leuke truck had achterop een soort houten kippenhok gebouwd, waar wij met zijn alle opgepropt zaten enn steeds verder verdwenen van de bewoonde wereld. Het was zooo ontzettend gaaf!! Je zag bergen, jungle en heuze hutjes, waar de afstammelingen van de indianen nog geheel hun eigen leventje leven!! Na een ritje van een half uur ( inmiddels al een reis van 10 uur er op zitten) waren we dan bij ons Hostel: las marias. Wij inchecken en vragen of Thom en sarah misschien bij ons in het huisje konden, nou dat kon wel en meteen ook maar ingeschreven voor het avond eten. Wij ons huisje in, nou je raad het al.... Het kost je maar 2 euro per nacht, maar dan heb je een houten blokhut, met te dunne matrassen, wormen en kakkerlakken op de grond, stof en spinnen in de lucht, een douche die alleen koud water bevat, wat je krijgt door middel aan een touwtje te trekken en ga zo maar door. Tsjaa dit was het reizigersleven waar ik al bang voor was, maar okee geen gezeur want de natuur is zooo mooi dat ik me ook hier wel door heen sla! Smiddags gelijk met zijn allen een grottentocht gedaan, wat echt ontzettend geweldig was! Wij met zijn 5en en nog een israelische man en amerikaanse man + gids in de grotten gegaan. In het begin zat ik hem natuurlijk weer te schijten, omdat het dinker was en wij alleen een kaars in onze hand hadden, daar komt nog bij dat het stikte van de vleermuizen. Maar na even aan alles te wennen, was het geweldig!! Ik zat gewoon te zwemmen in een grot, met een kaars in mijn hand, watervallen links en rechts, vleermuizen die om je heen vliegen en een geklauter van boven naar beneden!!! Wij steeds verder en verder.... en de kaars werd steeds minder en minder.... Totdat we op een plek kwamen waar je van een rots af kon springen in het water. Nou niemand diet dat durfde, dus ging de gids het maar doen. Hij dook het water in, en..... kwam vervolgens niet meer boven water...... In het begin denk je, ach die komt zo wel, maar na een tijdje begon het toch echt niet leuk te worden en wij dus maar roepen en roepen, ja jaa leuke grap!!! Na dit hele avontuur gingen we naar een soort uitkijktoren, wat echt geweldig was!!! Nu besef ik weer hoe mooi en belangrijk de natuur is!! ( sorry, ik zal niet te zweverig worden ) Daarna met een rubberen band de rivier op en lekker naar ons hostel gedobberd en ik alweer bijna tegen een rots opbotste. Ook Geert had problemen met zijn rubberen band, waardoor hij min of meer op een springende walrus leek. Hierna lekker gedoucht ( najaa lekker,met koud water) en wel lekker gegeten in ons hostel. Hierbij werden we vergezelf met vrolijke echte guatemalteekse muziek............ Nou vrolijk was het zeker, maar of het ook echt mooi was??? Nou een ding is zeker ook mijn muzikale cv is weer een stukje breder geworden.

Zondag ochtend werd ik om 6 uur gewekt door verschillende vogels, ook dat was geweldig!! Snachts had het ontzettend hard geregend ( wat hier normaal is) en dus ben ik nog maar even verder gaan slapen en zijn we om 8 uur lekker gaan ontbijten. Helaas kreeg ik maar 1 kloddertje jam voor 5 boterhammen, maar gelukkig heeft onze Geert nog altijd zijn vertrouwde HOLLANDSE hagelpakket mee!! en Oh wat was ik daar blij mee!!
Vandaag zijn we naar het natuurpark geweest,om de bekende limestonebridge te zien en alle prachtige jungle en watervallen. Het was een hele klim, maar ik voelde me echt als jane in de jungle en hebben heerlijk gezwommen in de natuur 'zwembaden' en ontzettend veel foto's geschoten. Op de terug weg zijn we zelfs wilde apen tegen gekomen!! Nu was het plaatje helemaal comleet dacht ik... Totdat de anderen een hele klim gingen wagen voor nog een andere uitkijktoren, bleef ik in de jungle wachten....( vanwege hevige rugklachten) Nou dat wachten was het dubbel en dwars waard, een wilde aap van ontzettend dichtbij gezien en er kwam een soort indianen familie aangelopen die abrupt stopten toen ze mij zagen. Vage woorden kwamen eruit, ze keken me aan alsof ik een geest was, zaten te lachen, te wijzen... nou ik wist niet wat me overkwam... Vervolgens liepen ze weer weg en zwaaide de oudste vrouw nog heel vriendelijk naar mij....Zijn ze geen blanke mensen gewend, of zat die aap nog boven mijn hoofd, naja ik zal het nooit weten, maart appart was het zeker!! Toen toch maar echt weer naar het hostel, aangezien we allemaal redelijk moe waren van alle beklimmingen en wandelingen en honger hadden!! Lekkere broodjes gegeten en toen vonden sabine en ik het tijd om nog een uitkijktoren te beklimmen en meer foto's te maken. Geert ging weer gezellig mee en het was nog steeds net zo mooi als de dag ervoor. Ook de allerlaatste uitkijktoren wou ik nog beklimmen en dus ook sab en geert mee gesleurd... Helaas was dit niet echt een goed begaanbaar pad en daar liep ik dan in mijn bikini door de jungle, te slingeren onder bomen door en over boomstronken heen. Uiteindelijk zonder enig echt goed resultaat, dus maar weer terug gegaan en bij het hostel in de rivier wezen zwemmen. Geert waagde zich aan een soort slinger die gemaakt was, om mee in het water te slingeren ( net als tarzan doet met een liaan) Toen dacht ik: tsjaa als ik hier dan toch ben, toch alle moet overwinnen, waarom dan dit ook niet... en daar ging ik als een echte Jane als slingerend tussen de bomen het water in. Mijn weekend trip is compleet, ik ben een gelukkig mens!!! Savonds weer gegeten bij het hostel, dit keer droge rijst, met een soort rauwe zuurkool, wat niet echt was te eten, maar gelukkig hebben ze ook lekkere twixen en hebben we er daar maar een van gehad! De mensen van het hostel kennen ons inmiddels al weer en dat is echt reuze gezellig, aangezien iedereen wel een praatje met je wil maken. Ook die avond maar de rekening betaald en wat bleek: Sab en ik hebben een onwijs mooi en leuk weekend gehad, voor nog geen 30 euro per persoon, incl. de reis, eten slapen enz enz. Fijn dat het hier toch niet zo duur is als in Nederland!!!

Vandaag de dag dus weer vroeg opgestaan en hebben we er weer een hele reis achter zitten. Weer met busjes door de jungle, een grote bus puffend door de bergen en weer aangekomen in Guatemala-city, een stad die ik blijf bewonderen.... Wel zo veilig, maar de taxi genomen naar het busstation en in de chicken-bus het laatste stukje naar huis. Thuis aangekomen heeft onze gastmoeder gelukkig de hele boel verhuisd, waardoor sab en ik nu samen in een grotere kamer zitten, met prive badkamer, maar ook nog steeds het plastic ritsel bed.... noujaa we gaan wel om de beurt op dat bed. 1 ding is zeker, na dit weekend kan ik echt alles aan !!!