Afgelopen week was een week van Mannen en vrouwen, kennis maken en afscheid nemen, hard werken en leuke dingen doen, maar bovenal een week van LEVEN!!

Maandag avond hadden Sabine en ik dan eindelijk een afspraak en de kans om vrienden te maken. Nog half in shock van onze eerste dag op het project en zenuwachtig wij naar de kerk in het centrum. Wij waren laat, maar zij waren er nog niet. Er spookte al weer van alles door ons hoofd, totdat we in de verte 2 gestalten zagen aankomen.. Ja hoor daar waren ze: ARTURO EN NICK UIT WISCONSIN!! In het begin natuurlijk beetje onwennig, helemaal met mijn engels. Wij maar naar een leuk cultureel dansfestijn, waar we niks van konden zien en ook niet echt heel leuk was. De mannen hadden wel een ander plan: Poolen! Eerst maar even in een bar wat gedronken en toen op naar een andere club voor de pooltafel. Hier kwamen we ook de mensen uit Michigan van ons project tegen, dronken en wel. Wij hebben ons echter netjes gehouden en een ontzettend gezellige avond gehad. Beter dan dit had echt niet gekund!!

Dinsdag hebben we ons ook maar wat meer verdiept in de studenten van Michigan, aangezien wij inmiddels wel weten dat Amerikanen wél tof zijn!! Leuk gekletst en die mensen doen zoveel in het project, verfen, spullen repareren, schoonmaken enz enz. Zodat wij de tijd hebben om met de kids te spelen en huiswerk te maken. S avonds hadden we een hotdog party met Geert gepland... Met een vage route beschrijving wij op pad. Minuten verstreken en steeds verder en verder van het centrum gingen we op zoek naar Geert. De bus ging ineens niet verder, dus wij maar uitgestapt en te voet verder gegaan. Uiteindelijk liepen we langs de snelweg te dwalen en hebben het maar opgegeven. Toen nog de bus en weg terug vinden. 3 uur later uiteindelijk weer thuis, zonder ook maar 1 hotdog te hebben gegeten. ( we hadden net zo goed een leuke avond met onze amerikanen kunnen plannen)

Woensdag weer naar het project, waar we ontzettend enthausiast werden begroet! Voel nu al zo veel voor die jongens daar, maar ondertussen ook zo frustrerend dat ik bepaalde dingen niet goed duidelijk kan maken. De andere studenten kunnen beter spaans, dus die helpen ons goed. Ook is er een jongen uit Mexico voor 1 week. Hij pakt de kids ook goed aan en probeerd ze te stimuleren om beter te leren. Ik hoop dat ik dat op een gegeven moment ook kan bereiken! Smiddags lekker gegeten, gedoucht en alweer op naar onze volgende date. Weer allebei te laat, wat het ook wel weer grappig maakt. Dit keer vonden Sab en ik het wel tijd dat zij eens kennis gingen maken met het busvervoer in Mexico ( ze gaan of met de taxi, of met hun oom in de auto omdat ze de bussen niet vertrouwen ) Het was lachen, gieren, brullen in de bus... Nick paste al niet in de bankjes en de grappen werden 1 voor 1 op tafel gegooid. Aangekomen bij plaza las America´s hebben we eerst maar weer een potje gepoold, om vervolgens onze favoriete chocoladetaart te halen. Daarna zijn we met hun naar de bios geweest, leuke actiefilm gekeken, waarbij wij al weer een beetje zenuwachtig werden dat het té romantisch zou worden, aangezien zij allebei naast ons gingen zitten. De mannen hebben zich echter keurig gedragen en kan er dan ook geen kwaad woord over kwijt!! Na de film maar weer naar het centrum gegaan voor een drankje en hapje. Ook deze avond ontzettend gelachen, leuk gekletst en als klap op de vuurpijl een linedance-cursus van Nick in een salsa café gekregen! Daarna was het weer tijd voor onze discotheek, de plek waar het allemaal begonnen is...MAMBO CAFE! Drankje hier, drankje daar waardoor het nog gezelliger werd... Totdat het woord vriendjes ter sprake kwam... Dat was jammer voor Nick, waardoor hij even uit zijn humeur was. Sab en ik dus maar even als vrouwen onder elkaar en de mannen maar even met rust gelaten. Uiteindelijk bedachten we dat we misschien maar beter naar huis konden gaan, hoewel Arturo nog steeds ontzettend lief was. De weg naar huis moesten Sabine en Nick wel praten, waardoor ook Nick weer kon lachen om het hele gebeuren en we dus vanaf nu echt dikke vrienden zijn!

Donderdag waren Sabine en ik weer dood, van het weinige slapen, alle opwinding en de vele indrukken naar ons project. 1 jongen kan de tafels nog niet, waardoor hij moeite heeft met rekenen. Andere jongen is nog steeds agressief en weer andere jongen is zooo aanhankelijk dat het bijna niet gezond lijkt. Vandaag ook maar een paar kiekjes geschoten samen met de studenten van Michigan. Daarna haasten naar huis, eten, douchen en weer afgesproken met onze vrienden bij de kerk. Minuten verstreken en geen spoor te bekennen van onze kerels...Okee de boodschap is duidelijk ze willen ons niet meer.... Totdat Arturo er toch aan kwam lopen. ALLEEN! Nick was ziek... jaja alsof wij dat geloven! Na tijdje gepraat te hebben, was het wel duidelijk dat hij echt ziek was en niet ons probeerde te ontlopen. Wij dus maar met zijn drieen op pad, wat gelijk een stuk minder leuk was. Nu merkten we pas goed dat we een schakel mistten, dus belden we Nick maar op dat hij toch echt moest komen! Uiteindelijk na lang wachten in het park en 2 telefoontjes later arriveerde dan ook Nick met zijn zieke hoofd in het centrum. Beetje rondgelopen, kevers met diamanten gezien, die gebruikt worden als broche ( echt heeel appart) Nick een leuke zilveren bling bling ketting gekocht, waarop die van mij toch liever voor de kralen ging en er maar meteen 2 van kocht ( vervolgens tegen mij zeggen dat ik hem maar moest bewaren, omdat hij hem kwijt zou raken...jaaa jaaa ) Ook deze avond weer gepoold, dit keer alleen in een ontzettend lege kroeg, met een poolstok die veeel te klein was. Arturo en ik zijn dat ook, waardoor wij alle potjes gewonnen hebben

Vrijdag was de laatste dag dat we met hun af konden spreken, aangezien zij zaterdagochtend om half 7 naar Playa del carmen zouden vertrekken. Wij met zijn allen op de achterbank van de bus als 4 kleine kinderen. Aangezien weer niemand de weg wist, ging ik maar weer als leider van de groep voorop! Aangekomen op het strand, wilden de mannen uit een kokosnoot drinken, Sabine en ik dachten dat het een grap was, aangezien ze daar erg goed in zijn. Maar daar hadden we ons in vergist. Het was echt om te filmen, zooo gaaf!! Wij met zijn 4en op een palmenstrand, zonnetje, lekker briesje, de zee recht voor je uit én een kokosnoot met heerlijk sap en Bacardi, dit is nou hoe het leven moet zijn!! Sabine en ik wilden natuurlijk even bewijzen dat de hollandse vrouwen erg sterkt zijn, dus wij de kokosnoten op straat stuk gegooid en lekker kokos gegeten. Ook lekker gezwommen, gegeten, gechilled op het strand en een club wilde honden achter ons aan. Nick de honden voeren en ik maar waarschuwen voor hondsdolheid, uiteindelijk durfde ook ik de gok te wagen en ging een stukje eten geven, jaa hoor HAP bijna mijn hele hand eraf.... Nu maar hopen dat ik geen hondsdolheid krijg! Daarna een aan wal gelegen oude vissersboot beklommen en kreeg ik de uitnodiging van Arturo om met hun mee te gaan naar Playa del carmen..... Leuk plan, maar toch hadden we ook een beetje onze twijfels, omdat we al 2 afspraken hadden in het weekend ( geert en tante tere, niet echt spannend!)
Allemaal een beetje moe om half 10 maar in de bus gestapt naar Merida. We wilden het liefst gaan slapen, maar Sabine had alweer een nieuwe vriendin: Een vrouw van rond de 40 die allemaal dingen zat te lullen als: Zijn dat jullie vriendjes, ze zijn lelijk en jullie zijn net prinsesjes enz enz. Nou belediging opzich, waardoor Nick zich van zijn beste kant ging laten zien: Hij gedroeg zich als een blazende kater, met geluiden en echt zijn lelijkste gezicht!! De vrouw was helemaal in shock en verklaarde ons allemaal maar voor gek. ( zij was toch echt degene die dronken en appart was, maargoed! )
Savonds allemaal maar even thuis gedoucht, om vervolgens naar een heuze stripclub te gaan... JA je leest het goed, Elise in een stripclub! Ik zal je vertellen dat ik het ook niet echt zag zitten, maargoed voor die mannen was het leuk en Sabine vond het ook wel een goede grap. Dus hup in de taxi...Arturo maar het woord doen, aangezien hij de enige is die vloeiend spaans spreekt ( mexicaanse afkomst) Er zijn nogal wat stripclubs in Merida bleek, waarop wij zeiden, doe maar degene die het dichtste bij is. Daar aangekomen zaten wij vol spanning te wachten op de vrouwen die zouden komen... Nick bleek dit soort dingen al gewend te zijn en vond het geweldig, waardoor Sabine vrolijk mee joelde! Arturo en ik vonden het iets minder en zaten maar lief hand in hand naast elkaar te lachen om Sabine en Nick op de eerste rij! Al met al was het toch weer een hele belevenis, maar ook ontzettend zielig. Na de show, kwamen de vrouwen alweer om ons heen en probeerden ons een beetje uit te dagen. ( aangezien Sabine en ik de enige vrouwen waren en ze dachten dat de mannen onze vriendjes waren ) Wij uit de club, Nick helemaal doorgedraaid, Arturo nog steeds even schattig maar beetje rondgewandeld en bijna aangehouden door de politie. Uiteindelijk maar weer de taxi richting huis gepakt. Het plan van Playa del carmen was nog steeds niet rond, dus wij in overleg. Wilden ze echt ons mee hebben, wilden ze niet liever die laatste 2 dagen vakantie met zijn 2en doorbrengen?? Het antwoord was luid en duidelijk: NEE
Sabine en ik zagen hadden wel zin in wat avontuur en aangezien het zo goed klikte en zo gezellig was besloten we de gok om verkracht en gekidnapt te worden maar te wagen.... Smorgens om 5 uur stil naar huis, briefje achter gelaten voor Tere ( hopend dat het goed was ) onze spullen gepàkt, om vervolgens op de gok naar het Busstation te vertrekken. Tot onze grootte opluchting waren onze mannen daar, waren er nog tickets beschikbaar en hebben we de vader en oom van Arturo ontmoet, waardoor het alweer een stuk vertrouwder leek. In de bus veel geslapen ( aangezien we een hele nacht hadden overgeslagen ) om vervolgens na 5 uur aan te komen in werkelijk waar een PARADIJS!! Prachtig superdeluxe hotel, met alles er op en er aan. 1 Probleem, wij hebben geen geld voor zo´n duur hotel én je hebt blauwe bandjes nodig om daar rond te kunnen lopen. Sabine en ik zijn gelukkig erg handig en zo hebben wij ons 2 dagen GRATIS vermaakt in 1 van de luxste hotels van Playa del carmen, inclusief drankjes en hapjes! In de hotelkamer beetje uitgerust, tv gekeken, gegeten, gedoucht en vervolgens met onze armen bedekt en veel glimlachen naar de Madonna show van het hotel! Ook hier weer ontzettend gelachen en een geweldige show gezien! Daarna wilden Sabine, Arturo en ik eigenlijk al wel gaan slapen, maar Nick daarintegen was niet te stoppen!! Er was een disco en daar moesten we echt heen met zijn allen!! Dus wij maar half in pyjama weer op stap. Sabine iets te veel rum cola gehad, maar het was een geslaagde laatste avond!! Dansen en mensen irriteren totdat iedereen vertrokken was en ook wij uiteindelijk maar doodmoe naar onze kamer gegaan. Smorgens gingen de mannen lekker ontbijt voor ons halen en moesten wij dus doodstil in bed blijven liggen en hopen dat er geen schoonmaaksters binnen zouden komen. Alles is perfect verlopen en nog lekker een dagje strand mee gepikt. Dit was het dan, onze echt laatste dag met 2 geweldige kerels!!! Afscheid maar snel gedaan, adressen en email uitgewisseld voor het geval we elkaar ooit nog eens zien... Sabine en ik moe en met gemengde gevoelens de bus in. Aan de ene kant blij dat we zo´n geweldig weekend hadden gehad, aan de andere kant zo jammer dat ze hier maar een week waren. Thuis aangekomen waren we als de dood dat we een hele preek van Tere zouden krijgen, maar in plaats van dat was ze ontzettend lief, aardig, vrolijk en bood ze ons zelfs aan om de hele koelkast leeg te eten...( terwijl het weekend was en wij niet voor de weekende betaald hebben.) Vanmorgen weer kapot naar ons project, kinderen waren vervelender dan normaal en wij maar proberen te glimlachen. Toch ook weer leuk gekletst met een jongen die ontzettend slim is en waarvan ik echt hoop dat hij zijn school goed afmaakt. Dit was het dan weer, ik denk dat wij na onze reis nog maar een weekje vakantie in Wiscansin er aan vast plakken

Adios